آمپول زن

 نویسنده : صلاح الدین احمد لواسانی

وقتی کوچیک  بودم ،مثه همه بچه های دیگه مریض می شدم و به دکتر مراجعه می کردم. طبیعی بود که بعد از ئیزیت جناب دکتر ، کارم به تزریقات چی امروزی و آمپول زن اون روزها می افتاد

با هزار ترس و لرز و بدبختی و ده هزار حیله برای فرار از زیر چنگال خوف انگیز آن فرشته نجات ، آخر سر تسلیم شده و روی تخت دمر روی سینه میخوابیدم .

پرستار مهربون به زبون های مختلف تلاش می کرد.  منو قانع کنه . که عضلاتم رو منقبض نکنم . تا تزریق به خوبی و خوشی تموم  بشه .

اما ترس از سرنگ و سوزن وحشتناکش مانع می شد به توصیه منطقی آمپول زن  عمل  کنم و همین باعث تجربه ای تلخ  و تکراری از  درد  و رنج  مضاعف ازآمپول  زدن می شد.

این تجارب تلخ و سوزناک بالاخره با یک  اتفاق خوب  به  پایان رسید .

یک  بار که به همراه پدر بزرگ مهربون  و دانایم ، برای تزریق به آمپول زن مهربانی مراجعه کرده بودیم .  اون گفت : آماده تزریق باش .....من کمی کار دارم ، بعد  میام و  آمپولت رو می زنم.  منتها الان  با الکل  جاشو ضد عفونی می کنم.که دیگه  معطل نشی .

من آماده بر روی تخت خوابیدم. پدر بزرگ هم سر من رو به داستانی شیرینش گرم کرد. دقایقی گذشت ، سوزشی  بسیار  خفیف که قابل  اعتنا نبود  و بعد صدای مهربانی که  می  گفت : تمام شد.  بلندش شو پسر شجاع راستش  نه  تنها  متوجه فرو رفتن سوزن  نشدم . بلکه کوچکترین  دردی هم حس نکردم . چون به سوزن و تزریق فکر نمی کردم . عضلاتم منقبض نشده بود . پس دردی هم وجود نداشت .

از اون به  بعد تازه متوجه شدم که چرا آمپول  زن ها موقع تزریق مرتب  تکرار می کنند عضلت  رو  شل کن  .

 بعد ها پدر بزرگم با یاد آوری آن تزریق بدون درد و تزریق های قبل از اون ؛  نصیحتی به من کرد و آن نصیحت این بود.

اون  گفت :  پسرم  ، زندگی هم  درست مثل آمپول زدنه . اگر موقع تزریق  آمپول سخت بگیری و عضله ها رو منقبض کنی ، نه تنها درد داره  ؛ بلکه  جای تزریق هم متورم می شه ، حتی ممکن است سوزن در عضله بشکنه و احتمال عفونت محل تزریق  هم زیاده . و  اضافه  کرد: زندگی هم درست  مثل آمپول  زدنه  هر چه بیشتر سخت تر بگیری . درد و رنجت بیشتر می شه. پس اگه مشکلی پیش می آید ، پشت اون  متوقف نشو  و ماتم نگیر که چه کنی . یا حلش کن ،  یا  دورش بزن .

پایان